ΣΙ ΛΟΝΤΕ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

ΣΙ ΛΟΝΤΕ- ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Εκδόσεις: Διόπτρα

Συγγραφέας: Μίλτος Πιστώφ

Προτεινόμενη Ηλικία: 4+ Ετών

Στην Αφρική, στο χωριό Αμπαγιόμι, οι κάτοικοι αγαπούν να παίζουν μουσική. Ζουν, αναπνέουν και δουλεύουν μουσικά, δηλαδή με ρυθμό. Σκουπίζουν στο ρυθμό χριτς, χριτς, χρουτς. Κόβουν ξύλα έχοντας το ρυθμό τουκ, τουκ, τακ ακόμη και το ροχαλητό τους γίνεται με ρυθμό χουρ χουρ χουρ, χουρ, χουουουουουρ. Κάθε πρωί οι κάτοικοι του χωριού ξυπνούν από τους ήχους του τυμπάνου της γιαγιάς Μάχα, κάτι σαν ξυπνητήρι του χωριού. Κάθε ξύπνημα έχει διαφορετικό ρυθμό ανάλογα με τη μέρα, τον καιρό ή ακόμη και έναν πονόδοντο. Ένα πρωί όμως το τύμπανο δεν ακούγεται και έτσι οι κάτοικοι του Αμπαγιόμι ξυπνούν μεσημέρι. Ανησυχούν πολύ για την γιαγιά Μάχα και συγκαλούν συμβούλιο. Εκεί αποφασίζουν τρεις δυνατοί άντρες να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς Μάχα να δουν τι συμβαίνει. Και πηγαίνουν. Εκεί συναντούν τη Σι Λόντε την εγγονή της, η οποία τους ενημερώνει πως η γιαγιά Μάχα έφυγε χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος πίσω της. Τα πράγματα είναι σοβαρά. Όμως η Σι Λόντε, το μικρό και τολμηρό κορίτσι με την μεγάλη θέληση αρχίζει να την αναζητά μπαίνοντας ακόμη και μέσα στη ζούγκλα. Τι λέτε θα τα καταφέρει να βρει τη γιαγιά της; Θα φέρει πίσω το ρυθμό και τη μουσική στο Αμπαγιόμι;

Μια μοναδική ιστορία για τη δύναμη της μουσικής και την αξία του ρυθμού στην ζωή μας. Τι συνέπειες της έλλειψης στην κοινωνία αλλά και την δύναμη που πρέπει να έχουμε για να ανακαλύπτουμε την αλήθεια επιπλέον μας βοηθάει να ισορροπήσουμε ανάμεσα στην απώλεια αλλά και την εσωτερική μας δύναμη μια μοναδική ιστορία για την αγάπη αλλά και την απώλεια που καταφέρνει να παρουσιάσει μέσα από μία τόσο χαρούμενη ιστορία. Επιπλέον σε συνδυασμό με την υπέροχη εικονογράφηση καταφέρνει να σου αποδώσει το ρυθμό της ιστορίας χωρίς κανένα μουσικό όργανο μόνο με την αφήγηση του. Απλό αλλά όχι απλοϊκό λεξιλόγιο, ουσιαστική εικονογράφηση αλλά και το θέμα που πραγματεύεται κάνουν το βιβλίο να αξίζει να διαβαστεί με όποιο τρόπο αρέσει στα παιδιά, με κλειστά ή ανοιχτά μάτια, με ή χωρίς μουσικά όργανα, χορεύοντας ή όχι πάντα όμως με ανοιχτά τα μάτια της ψυχής τους.

Η βιβλιοπρόταση έγινε σε συνεργασία με τις εκδόσεις Διόπτρα.