Τεύχος 240- Ακόμη ένα τυχερό ατύχημα

Ο 11χρονος Φρανκ Έπερσον ανακάλυψε τη γρανίτα εντελώς τυχαία. Ένα απόγευμα είχε αναμείξει ένα αναψυκτικό με σόδα σε σκόνη, ζάχαρη και νερο. Όταν μπήκε στο σπίτι το βράδυ, το μικρό αγόρι ξέχασε το ποτό του στη βεράντα με ένα ξύλο μέσα του, με το οποίο το είχε ανακατέψει. Το επόμενο πρωί το βρήκε το γλυκό ποτό του κρυσταλλωμένο, αφού είχε παγώσει κατά τη διάρκεια μίας απίστευτα κρύας βραδιάς στην περιοχή του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο. Ο μικρός έβγαλε το παγωμένο ποτό από το ποτήρι και το δοκίμασε κρατώντας το από το ξύλο. Του άρεσε τόσο πολύ η γεύση που άρχισε να το φτιάχνει για τους φίλους του και στη συνέχεια να το πουλά στη γειτονιά. Όταν πια μεγάλωσε, το έφτιαχνε στα παιδιά του. Δεκαοκτώ χρόνια μετά την ανακάλυψη, ο Έπερσον αποφάσισε να συντάξει μία πατέντα για παγωμένα προϊόντα. Ήθελε να το ονομάσει Epsicles – από το όνομά του Epperson και τη λέξη icicle, που σημαίνει παγοκρύσταλλος. Ωστόσο, τα παιδιά του το έλεγαν popsicle και έτσι επικράτησε το όνομα. Αμέσως, οι γρανίτες έγιναν μεγάλη επιτυχία και εξαπλώθηκαν σε όλες τις ΗΠΑ, με τις πρώτες να πωλούνται σε επτά γεύσεις για μόλις 5 σεντς. Αργότερα, ο Έπερσον πούλησε τα δικαιώματα της ανακάλυψής του στην εταιρεία Joe Lowe με έδρα τη Νέα Υόρκη. Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, η εταιρεία άρχισε να παράγει γρανίτα με διπλό ξυλάκι, που επέτρεπε σε δύο παιδιά να τη μοιράζονται και να πωλείται στην τιμή του ενός. Σήμερα, η γρανίτα είναι από τα πλέον δημοφιλή σνακ του καλοκαιριού σε άπειρες φρουτένιες γεύσεις που ξετρελαίνουν μικρούς, αλλά και μεγάλους.